11 september 2025
Robert Hemmen vertelde afgelopen dinsdag 9 september wat zijn motivatie is om dit project in zijn eigen wijk te initiëren. Hij woont al 20 jaar samen met zijn vrouw en twee kinderen met veel plezier in de Sieradenbuurt. “Wanneer ik door de Sieradenbuurt loop, dan zie ik een in zichzelf gekeerde wijk. Mensen zitten vaak binnen en lijken relatief weinig onderling contact te hebben. Mensen komen ’s avonds thuis, zijn vermoeid en duiken dan ’s avonds achter de TV. Wie herkent dat? We laten kansen liggen om elkaar eens wat vaker te spreken, behalve dan de hondenbezitters die elkaar tijdens het honden uitlaten spreken en de buren die elkaar opzoeken om samen te barbecueën in de zomer. Er zijn straten die met elkaar feesten in de zomer, maar dit is een uitzondering in de wijk.” “Ik zie óók een mooie wijk die het op alle vlakken goed voor elkaar heeft met grote vrijstaande villa’s, mooie patiowoningen, dure auto’s en sommigen hebben zelfs twee auto’s voor de deur staan, soms drie. Ik durf wel te beweren dat wij één van de rijkere buurten van Almere zijn. We zijn trots op het door onszelf aangelegde fruitbos. En onze wijk ligt vlakbij de Oostvaarderplassen aan de rand van Almere-Buiten. Veel bewoners hebben geïnvesteerd in zonnepanelen. Zo op het oog lijkt het voor de buitenwereld alsof wij het goed voor elkaar hebben in de Sieradenbuurt. Mijn kinderen Brian en Naomi zijn er opgegroeid. Zij willen niet weg hier, want dit is paradijs voor ze.” “’s Avonds wandel ik vaak met mijn hondje Mia door de wijk en dan spreek ik steevast dezelfde hondenbezitters. En dan vragen ze me altijd: ‘Robert, hoe zit het met de status van het warmteproject?’ Ik vertel dan vol trots dat we 25 koplopers gevonden hebben die erg enthousiast zijn over ons project. Nou, dan beginnen de wenkbrauwen naar boven te bewegen en hoongelach volgt. ‘Dat gaat je toch niet lukken om de hele wijk mee te krijgen’, hoor ik dan. Of een oudere dame zegt tegen mij ‘ik laat mijn spaargeld liever op de spaarrekening staan voor mijn oude dag’, is een veelgehoorde opmerking. Dat betreft dan vooral de senioren bij ons in de wijk. En geef ze eens ongelijk. Ik zou aan het einde van mijn leven ook liever nog enkele keren naar Spanje op vakantie gaan of die lang gekoesterde cruise maken naar de Caribische eilanden met mijn partner. Alhoewel als we het over goed voor de natuur zijn hebben, mwah. Dan vraag ik me soms wel af, “wáár ben ik aan begonnen?” “Even een stap terug: Het is 2010 en ik ben op de camping in Italië, je kent het wel, vrouw en kinderen spelen, eindelijk een moment voor jezelf. Ik lees het boek ‘Cradle-to-Cradle’ en daar valt het kwartje, wat een zooitje maken we van de wereld. Het enige dat de dagen erna door m’n hoofd speelt is: ‘Wat kan ík dan doen om hier iets aan te doen?’ Niet beseffende dat ik 15 jaar later hier zou staan om het Sieradenproject met jullie te delen…” “Terug naar nu, anno 2025 de Sieradenbuurt. Ik stel mijzelf twee vragen: 1. ‘Is er iets wat er ontbreekt in de wijk?’ 2. ‘En is er iets wat de bewoners bindt?’ Het antwoord is: Ja, dat is er. We hebben bijna allemaal een gas- en elektriciteitsaansluiting. We delen hetzelfde gas- en elektriciteitsnet met elkaar. We zijn er alleen geen eigenaar van en hebben er niets over te vertellen, omdat dat in handen is van commerciële partijen. Maar dat is techniek, dat is mijn ding. Maar techniek an sich zorgt niet voor verbinding. En geeft geen werkelijk gevoel van verbondenheid met elkaar. Misschien heeft ook niet iedereen daar behoefte aan. Dat kan. Maar dan kun je nog steeds iets samen organiseren om een hoger plan te realiseren met elkaar, waar iedereen uiteindelijk beter van wordt. Wat er in mijn beleving ontbreekt in onze wijk is een duurzame energievoorziening.” “De Rijksoverheid verlangt van ons dat we voor 2050 een aardgasvrije wijk worden. Dat is nog ver weg. Het betekent wel dat woningen vanaf die datum zijn aangewezen op hun eigen energievoorziening. En iedereen weet dat aardgas niet echt milieuvriendelijk is. Dat veroorzaakt CO 2 uitstoot en dat zorgt weer voor de heftige regenbuien en subtropische zomers die we afgelopen jaren gezien hebben. Maar wat nu: 1. Als wij zelf het heft in eigen handen zouden nemen? 2. Als we meer urgentie zouden voelen om onze mooie en chique wijk eerder van het gas af te halen? 3. Als we samen zouden nadenken over de best passende en meest duurzame energievoorziening die we voor onze buurt zouden kunnen realiseren?” “Het mooie nieuws is: we hebben geld, van de gemeente Almere, dat we mogen gebruiken. We denken dat het haalbaar is om vóór 2035 volledig van het aardgas af te zijn. Het eindresultaat? Dat de straten die met elkaar feesten in de zomer, geen uitzondering meer zijn maar regel. Maar dan wel met elektrische BBQ’s en voor de liefhebbers een vleesvervanger…”